คำให้การเด็กหัวตลาด ตอนที่ ๖๗ เมื่อผมบวช

ครั้งหนึ่งผมก็เคยผ่านการบวชนะ แต่การบวชของผมไม่ธรรมดาเลย เพราะเกือบจะไม่ได้บวชเนื่องจากสันดานใจร้อน

ผมมีพี่น้องที่เป็นชาย ๓ คนรวมทั้งตัวผมด้วย ตอนที่เราคลอดจากท้องแม่เป็นยุคที่ใครต่อใครกำลังเปี่ยมล้นด้วยความศรัทธาหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด วัดช้างไห้กัน ช่วงที่แม่จะคลอดพวกเราป้าละออง คณานุรักษ์ พี่สาวของพ่อจะไหว้บนบานหลวงพ่อทวดฯ ขอให้ปลอดภัยทั้งแม่และลูก หากเป็นลูกชายโตขึ้นจะให้ไปบวชที่วัดช้างไห้ แต่จนแล้วจนรอดพวกเราก็ไม่ได้บวชกันสักคน จนกระทั่ง พ.ศ.๒๕๓๙ ก็คิดว่าสมควรแก่เวลาที่จะบวชตามคำขอของป้าอองกันเสียที แต่ก็มีคนทักว่าพี่น้องบวชพร้อมกันไม่ได้ เพราะมันจะมีการข่มดวงกัน คนที่ดวงต่ำกว่าพี่น้องจะตกต่ำ หรือมีอันเป็นไปถึงแก่ชีวิต แล้วก็ยกตัวอย่างการบวชเป็นคู่ของญาติครอบครัวหนึ่ง ตลอดจนพี่น้องภรรยาผมเองที่บวชเป็นคู่ เราเลยต้องแยกกันบวช

คนที่บวชคนแรกคือเสกสรร น้องคนสุดท้อง ช่วงนั้นทุกคนอยู่ กทม.กันมีผมคนเดียวที่เป็นอาจารย์อยู่ ม.อ.หาดใหญ่และกลับไปปัตตานีทุกวันหยุด ผมเลยมีหน้าที่ไปติดต่อวัดช้างไห้ ติดต่ออุปัชฌาย์ ผมไปกราบท่านพระครูวิบูลสมณวัตร(ถวิล เขมกโร) เจ้าอาวาสหลักเมืองซึ่งภายหลังท่านได้เป็นพระราชวิสุทธิคุณ เจ้าคณะจังหวัดปัตตานี ขอให้ท่านเป็นอุปัชฌาย์ให้พวกเรา ๓ คน และหาฤกษ์บวชให้ เมื่อได้ฤกษ์บวชแล้วผมก็ต้องไปจองโบสถ์วัดช้างไห้ เพราะเราต้องบวชในโบสถ์วัดช้างไห้เป็นการแก้บน

การไปจองโบสถ์วัดช้างไห้เพื่อทำพิธีอุปสมบทนั้นทางวัดจะมีสมุดลงจองวันเวลาอยู่ ๑ เล่ม อยู่บนกุฏิเจ้าอาวาส ผมก็ขับรถไปกับภรรยาผมซึ่งมีความสนิทคุ้นเคยกับเจ้าอาวาสวัดช้างไห้ในขณะนั้นเป็นอย่างดีตั้งแต่ครั้งที่ภรรยาผมยังทำงานธนาคารกรุงเทพฯ สาขาโคกโพธิ์ ปัตตานี คงเป็นเพราะผมก้าวขาผิดข้างตอนออกจากบ้าน เมื่อไปถึงวัดเดินไปที่กุฏิไม่เจอใครเลย ผมก็เลยเดินไปด้านหลังตรงที่เจ้าหน้าที่วัดนั่งปั๊มพระเครื่อง ผมก็เจอเจ้าอาวาสที่นั่นผมก็บอกว่าจะมาจองโบสถ์บวชน้องชาย เจ้าอาวาสบอกว่าไปเขียนชื่อในสมุดจอง ผมก็บอกว่าผมขึ้นไปที่กุฏิแล้วไม่มีใครอยู่เลย ก็มีเสียงบ่นอะไรไปเรื่อยหนักขึ้นจนกลายเป็นด่าทำนองว่าผมไปวุ่นวาย ช่วงนั้นเป็นช่วงวัยที่ผมอารมณ์ร้อนที่สุดในชีวิตไม่เกรงกลัวใครหน้าไหนทั้งสิ้น ผมขึ้นเสียงกลับเลยว่าผมมาติดต่อจองโบสถ์ ทำไมต้องด่าผมด้วย จะเอายังไงกับผม เจ้าอาวาสก็เงียบ ผมก็เดินกลับออกมาด้วยอารมณ์ปรี๊ดสุด ๆ

ภรรยาผมก็บอกให้ใจเย็น ๆ แล้วชวนขึ้นไปบนกุฏิอีกครั้ง สักแป๊บก็มีเด็กสาวเดินออกมาจากด้านใน ภรรยาผมก็ไปลงชื่อจองในสมุด แต่ผมยังไม่จบพอเห็นว่ามีสาว ๆ ออกมาจากในกุฏิ ผมขับรถออกไปจอดกลางลานวัดแล้วยกมือไหว้หลวงพ่อทวดฯ บอกว่าผมขอขมานะ แล้วผมก็ตะโกนดัง ๆ ว่า เ…ส แม่ไอ้เจ้าอาวาส มึงเอาสาว ๆ เก็บไว้ในห้อง กูจะไปรู้หรือว่ามีคนบนกุฏิ ขอให้มึงเรือฝรั่งหาย ภรรยาผมกลัวว่าเรื่องจะยิ่งลุกลามใหญ่โต ก็ให้ผมขับรถออกจากวัด

จนถึงวันที่น้องชายบวชผมก็ไม่เฉียดไปแถวกุฏิเจ้าอาวาส เพราะรู้ว่าเก็บอารมณ์ไม่ได้ ก็เลยไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันสนุกก็อีตอนที่หลังจากนั้นเดือนเศษก็จะเป็นรอบที่ผมต้องบวช ใครต่อใครก็บอกว่าวันบวชถ้าเจ้าอาวาสซึ่งเป็นพวกบ้าไมโครโฟนเที่ยวพูดอะไรไม่เข้าหูผม(อันที่จริงต้องเข้าหูสินะผมถึงได้ยิน) เดี๋ยวผมอาละวาดขึ้นมาจะไม่ได้บวช ก่อนบวช ๒ วันจึงมีการส่งทูตไปเจรจากับเจ้าอาวาสวัดช้างไห้ว่าผมจะไปบวชวันที่ ๒๗ เมษายน ๒๕๓๙ วันนั้นขอให้เจ้าอาวาสงดพูดอะไรทางไมโครโฟน ทูตที่ไปเจรจาเป็นผู้ที่เจ้าอาวาสเกรงใจเพราะเป็นโยมอุปัฏฐากคนสำคัญของวัดคือพี่แป๊ะ เจริญ คายะนันทน์ ญาติผู้พี่ผม สงสารพี่แป๊ะเหมือนกันที่ต้องไปทำหน้าที่ประหลาด ฮิ ๆๆ

วันบวชผมไปให้น้าน้อยโกนหัวที่วัดตั้งแต่เช้า มีคนไปงานบวชผมเยอะมาก เพราะหลายคนอยากไปดูผมอาละวาดในวัด ฮิ ๆๆ แต่ทุกอย่างก็สงบ จนกระทั่งผมโกนหัวเสร็จแต่งชุดนาค ต้องไปให้อุปัชฌาย์สวมมงคลให้ ท่านหวิลท่านอยู่บนกุฏิเจ้าอาวาส พี่พร กุมพล ตรีทิพยพร เด็กนาประดู่ที่เข้านอกออกในวัดสนิทกับเจ้าอาวาสเป็นอย่างดีเป็นคนพาผมขึ้นไปบนกุฏิ ท่านหวิลนั่งอยู่กับเจ้าอาวาส หักมุมตรงที่ท่านหวิลให้เจ้าอาวาสวัดช้างไห้เป็นผู้ที่สวมมงคลให้ผม เจ้าอาวาสก็ยิ้มชอบใจคงลืมไปแล้วว่าวันก่อนทะเลาะกับผม ช่วงนั้นพวกข้างล่างก็ลุ้นกันใหญ่ พ่อผมก็เปรยว่าหวังว่าเจ้าอาวาสอย่าเที่ยวพูดมากนะ เดี๋ยวลูกชายกูจะไม่ได้บวช แต่ด้วยอานิสงส์ของทูตอย่างพี่แป๊ะ กับการที่เจ้าอาวาสได้เป็นผู้สวมมงคลให้ผมทำให้การบวชของผมราบรื่นผ่านพ้นไปด้วยดี

เจ้านาคมีเจ้าพ่อลูกชิ้นปิ้งตั้งบู่ซ้าย หรือน้าผอม ตามประกบ

ไปมีเฮกันก็อีตอนขานนาค ผมก็ท่องไปเรื่อย แต่ท่านหวิลท่านคงใจลอย สั่งให้ผมท่องใหม่ ผมเลยได้ขานนาค ๒ รอบ ฮิ ๆๆ แต่ผมว่าอุปัชฌาย์ผมเป็นสายวัดตุยงที่ไม่ธรรมดา ท่านคงจะรู้ด้วยฌานว่าผมทำอะไรไม่ดีไว้ เลยแกล้งให้เจ้าอาวาสวัดช้างไห้คู่กรณีผมเป็นผู้สวมมงคลนาคให้ผม แล้วยังแกล้งให้ผมสวดขานนาค ๒ รอบ

บันทึกวันที่ ๒๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๓