คำให้การเด็กหัวตลาด ตอนที่ ๗๐ เรื่องนักมวยในสังกัดของย่า ตอนที่ ๑

วันก่อนเคยโพสท์รูปภาพที่จับหน้าจอมาจากภาพยนตร์เก่า ปัตตานีในอดีต ๒๔๗๙ ของหอภาพยนตร์(องค์กรมหาชน) ตอนที่เป็นการชกมวย ซึ่งเป็นการชกระหว่างสมาน ดิลกวิลาศกับสมพงศ์ เวชสิทธิ์ โดยมีครูไขแสง หรือนายศักดิ์ สุทธิรัตน์ เป็นกรรมการห้ามบนเวที เลยคิดถึงเรื่องราวเก่า ๆ

ยุคก่อนสงครามโลกครั้งที่ ๒ ที่บ้านปู่อนันต์ คณานุรักษ์เป็นศูนย์รวมของนักมวยชื่อดัง เพราะย่าเสริมสุข(วัฒนายากร) นิยมชมชอบดูมวย ดูวัวชนมาก นักมวยจาก กทม.ที่เดินทางมาชกมวยที่ปัตตานีจะพักที่เรือนไม้หลังบ้านปู่ จนหลายคนปักหลักปักฐานสร้างครอบครัวที่ปัตตานีตลอดชีวิต โดยเฉพาะจากค่ายเลือดไทย ที่มีครูจิตต์ เลือดไทยเป็นหัวหน้าทีม ภายหลังครูจิตต์ไปได้ครอบครัวอยู่ที่ปะนาเระ มี ๒ พี่น้องลุงทองหล่อ เลือดไทย ลุงเฉลา เลือดไทย หรือที่นามสกุลจริงคือยุวนิยม อีกคนคือลุงเกษม เลือดไทย ซึ่งต่อมามีอาชีพถีบสามล้อรับจ้าง หรือแพน เลือดไทย ซึ่งเข้าทำงานเป็นตำรวจแล้วถูกยิงตายในสายวันที่ ๘ ธันวาคม ๒๔๘๔ ตอนญี่ปุ่นบุกปัตตานี

คนขวาสุด ครูจิตต์ เลือดไทย

ยุคหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ ก็ยังพอมีนักมวยมาขอพักอาศัยกับย่า ที่เป็นคนดังอีกคนเป็นเด็กพัทลุงชื่ออรัญ มาชกมวยเก็บเงินเรียนหนังสือ คู่ซ้อมลงนวมของอรัญเป็นประจำคืออานิจ พินิจ คณานุรักษ์ ภายหลังอรัญได้ไปเรียนโรงเรียนนายร้อยตำรวจ เปลี่ยนชื่อจากอรัญเป็นไกรสิงห์ เสียชีวิตจากโรคหัวใจก่อนเกษียณอายุราชการ ตำแหน่งสุดท้ายคือ พ.ต.อ.ไกรสิงห์ พิมลศรี รองผู้บังคับการกองปราบปราม ก่อนเป็นรองผู้การกองปราบฯ อาไกรสิงห์เป็นผู้กำกับ กองกำกับการ ๒ กองปราบปรามที่มีอำนาจล้นฟ้า แม้แต่เหลิมพ่อไอ้ปื๊ดก็ยังเคยเป็นลูกน้องเดินถือปืนตามอาไกรสิงห์มาแล้ว อาไกรสิงห์เป็นคนที่ทำให้ผมได้นั่งโต๊ะกินอาหารฝรั่งเป็นชุดครั้งแรกในชีวิต

ช่วงประมาณ พ.ศ.๒๕๒๐ ครอบครัวเราเข้ามาเที่ยว กทม. อาไกรสิงห์ให้ลูกน้องขับรถเก๋งอเมริกันคันยาวเฟื้อยไปรับพวกเราที่บ้านลุงมานพในซอยเพชรบุรี ๕ หรือซอยวิทยาลัยครูเพชรบุรี พลขับอาไกรสิงห์เก่งมากเลยสามารถขับรถคันยาวเลี้ยวหลบหลีกในซอยแคบ ๆ ได้คล่องแคล่วมาก วันนั้นอาไกรสิงห์พาไปกินมื้อเที่ยงที่ห้องอาหารโลลิต้า ถนนราชดำเนินกลาง ไปถึงนั่งโต๊ะ มีจานชามช้อนส้อมมีดแก้ววางเรียงกันเป็นชุด เอาละสิเด็กบ้านนอกจะทำอย่างไรดีหว่า จำได้ว่าอาหารจานแรกที่มาเสิร์ฟคือซุปใสสาคูกับขนมปังและเนย ผมก็แอบดูว่าอาไกรสิงห์หยิบช้อนอันไหน ก็หยิบตาม กินแบบเครียด ๆ กลัวปล่อยไก่ แต่ก็ผ่านไปได้เพราะแอบชำเลืองดูทุกจาน ทำให้ผมมีประสบการณ์การกินอาหารชุดแบบฝรั่ง

สำหรับนักมวยยุคก่อนสงครามโลกครั้งที่ ๒ ในสังกัดของย่าส่วนใหญ่เมื่อตัดสินใจปักรกรากที่ปัตตานี ปู่ก็จะฝากฝังเข้าทำงานตามหน่วยงานต่าง ๆ เช่นลุงทองหล่อทำงานเทศบาลเมืองปัตตานี ลุงเฉลาไปทำงานที่ด่านศุลกากร พวกมือดีจะถูกมอบหมายให้เป็นผู้ติดตามเพื่อนสนิทรุ่นน้องของปู่คือขุนเจริญวรเวชช(นพ.เจริญ สืบแสง)

ทำไปทำมาเรื่องนักมวยในสังกัดของย่าไม่จบในตอนเดียวแล้ว รอติดตามตอนต่อ ๆ ไปนะครับ บางตอนเหมือนนิยายบู๊เลย

บันทึกวันที่ ๑๘ กันยายน พ.ศ.๒๕๖๓